دنیای جنگل

دل ندارم برای دیدن صحنه ظلم، در هر قابی؛ قاب جنگ، قاب سیاست و حکمرانی،  قاب خودخواهی و و… انگار انسانیت مرده چقدر کم اند آدم های خوب و منصف، آدم های مهربان! دنیای جنگل به دنیای انسان های امروز شرف دارد. کافی است موقعیت داشته باشند؛ برای دریدن لحظه ای درنگ نمی کنند. پس از زدن بیمارستان غزه و جنایتی که  دامنه وسعت اش هر روز گسترده تر می شود تصویر پرواز روح کودکان غزه به سوی آسمان، پشت بند این همه جنایت مشمئز کننده و هولناک اندکی؛ فقط اندکی! آرامم می کند؛ دلگرمی به اینکه روح شان به جای امنی می رود جایی نزدیک آغوش خداوند، حریم امنی که روح خبیث این موجود دو پا عرصه جولان ندارد… جایگاه روح همه مظلومان، حریم امن خداوند باشد در آسمان!